1877’li yılların bakiyesinde…
Kıbrıs adasını, Osmanlı’dan kiraladığı halde kendine has oyunlarıyla ilhak eden İngiliz hükümetinin, adadaki Türk varlığını azaltmak için uyguladığı yıldırma politikalarından nasibini almış olduğu zor günlerin dirayetli öğretmeniydi…
1947’li yılların o zor koşullarında…
Kıbrıslı Türklerin; dillerini, dinlerini, tarihlerini ve bayraklarını unutmamaları için köy kadınlarına evinde Türkçe okuma yazma dersleri verdiği için kendisine uygulanan sindirme politikaları ve haksızlıklara karşı dik duran Anadolu’nun Nene Hatunlarını, Şerife bacılarını hatırlatan bir simgeydi…
Yine o yıllarda…
Her türlü zorluğu göze alıp Lefkoşa’ya yaklaşık 170 km uzaklıkta Kıbrıs’ın en güneyinde, etrafı Rumlarla çevrili Baf’ın Arodes (Kalkanlı) köyüne o günün şartlarında 9 saatte giden ve gece vakti ulaştıkları okulun bahçesindeki iki odalı lojmana yerleşip içinde bir mangal ocağı, iki siyah demir yatak, minder, masa, sandalye ve duvarda asılı bir gaz lambası ile iki çocuğuyla eşinden ayrı olarak ilk gecesini çok zor geçirdiği, zor ama bir o kadar da bereketli günlerin sembol öğretmeniydi…
1950’li yıllarla devam eden süreçte…
Türkçeyi unutacak düzeye gelmiş olduklarını gördüğü kadınları, iki odalı evin bir odasının ortasına kilim serip üstüne oturtarak onlara Türkçe okuma-yazmayı, Türk tarihini, bayrağını, devletini, değerlerini öğretip; iki yıl sonra da köyden ayrıldığında arkasında milli bilinçlerini kazanmış, milli değerlerini öğrenmiş bir köy dolusu çocuk, kadın ve erkek bıraktığı günlerin simge öğretmeniydi…
Yine o; yaşamını Kıbrıs Türklüğüne adamış bir öğretmen olarak; toplumumuza aksiyoner kişilikleriyle öncü ve örnek bireyler yetiştirmek için öğrencilerinin hayatlarına Ahlak, Özgürlük, Vatanseverlik, Emek, Çalışkanlık, Sorumluluk, Dürüstlük, Özgüven gibi insani değerleri nakşetmiş; öğrencilerini üreten, araştırıcı ve sorgulayıcı ufkuyla kucaklayan bir fedakar öğretmendi…
Kıbrıs Türkü’nün bağrından çıkan aziz isimlerden Öğretmen Refika hanım, İngiliz Müstemleke Yönetimi’nin tüm baskılarına rağmen; görev yaptığı tüm kurumlarda yetiştirdiği yüzlerce öğrenciye milli/dini kimliğini en iyi şekilde aktarmayı başarmış ve Kıbrıs Türkü’nün varoluş mücadelesinde önemli bir yer edinmişti…
İşte Kıbrıs Türkü’nün bugünlere de ışık tutan ve onun açmış olduğu aydınlık meşalesini geleceğe taşıyacak eşi benzeri olmayan milli direniş ruhunun arkasında Refika öğretmenin evinin bir odasına serdiği kilime oturan kadınlarla başardığı samimiyetti…
Ve 2020’deyiz…
Tarih boyunca yok edilmek istenen bir toplum noktasından devlet sahibi bir halk konumuna gelinmesinde Refika hanım gibi önemli görevler üstlenmiş Kıbrıs Türk Öğretmenleri; dünyada yaşanan dönüşümlerin gerisinde kalmamak, yenilikleri izleyen değil yeniliklere yön veren bir ülke durumuna gelmek için inanç değerlerini, kimliğini zor şartlar altında koruyan bu asil milletin ferdi Kıbrıs Türkü Öğretmen Refika Hanım’ın aziz mücadele ruhuyla yeniden idrak etmek zorundadır…
Peki bugün Kıbrıs Türk öğretmeninin rol modeli olarak sunduğumuz Refika Hanım ruhuna ne oldu? Nelerimizi kaybettik? Çıkış yolumuz nedir? Geçen aylarda ortaya çıkan bir okulumuzda yaşanan rezaletin bizlere gösterdiği bir çok şey var. Bunlardan biri de ‘Yozlaşma’….
Ahlaki yozlaşmaya dair yapılması gerekenler olmalıdır memleketimde…
Haftaya da bunları konuşalım…